Dagvers blijft écht dagvers: Limburgse vlaai beschermt traditie én consument

De bescherming van de Limburgse vlaai als een dagvers kwaliteitsproduct is vandaag officieel bevestigd. Het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur heeft alle bezwaren van een industriële bakkerij tegen de dagversnorm ongegrond verklaard. Dit betekent dat de Limburgse vlaai alleen onder die naam verkocht mag worden als deze uiterlijk één dag na productie in de winkel ligt. Deze uitspraak is een belangrijke overwinning voor ambachtelijke bakkers in Nederland en Vlaanderen, en garandeert consumenten de versheid en kwaliteit die ze van dit streekproduct mogen verwachten.

Het besluit maakt duidelijk dat de term dagvers geen loze marketingclaim is, maar een echte kwaliteitsgarantie. Een Limburgse vlaai mag dus alleen onder deze naam worden verkocht als deze binnen 24 uur na productie in de winkel ligt. Deze heldere definitie voorkomt dat industriële bakkerijen onder het mom van dagvers producten met een langere houdbaarheid  in de schappen leggen. Zij stelden voor de term dagvers op te rekken naar maar liefst zes dagen. ‘Dagvers betekent wat het zegt: vers van de dag. Niet van gisteren, niet van vorige week. Dat is precies wat we met deze verduidelijking willen beschermen’, aldus de NBOV en het Koninklijk Provinciaal Verbond der Brood- en banketbakkers, Suikerbakkers en IJsbereiders van Limburg v.z.w.

Kwaliteit boven kwantiteit

De uitspraak is een duidelijke streep door de rekening van de grote industriële bakkerij, die bezwaar maakte tegen deze formulering. Zij stelden dat het vereiste niet uitvoerbaar is binnen hun distributieketens. De bezwaren zijn echter door de overheid ongegrond verklaard, juist omdat het oorspronkelijke dossier dagversheid al als kernwaarde benoemde.

‘Door de herbevestiging van het dagverse karakter wordt gewaarborgd dat de Limburgse vlaai haar reputatie als traditioneel kwaliteitsproduct behoudt. Consumenten weten nu precies wat ze mogen verwachten: een ambachtelijk bereide vlaai, zonder diepvries, zonder kunstgrepen, vers uit de oven. In de afgelopen jaren is er flink wat inspanning geleverd om de Limburgse vlaai als beschermde geografische aanduiding (BGA) te vestigen in zowel Nederland als Vlaanderen. Deze uitspraak benadrukt nogmaals dat het bij een BGA niet gaat om massaproductie, maar om authentieke bereiding, herkenbare herkomst en respect voor traditie. Kortom ambacht zoals ambacht bedoeld is.’