Bouwe de Vries nam afscheid van zijn ‘vanillefamilie’ bij Nielsen-Masse

Achttien jaar lang was hij algemeen directeur bij vanillespecialist Nielsen Massey. Bouwe de Vries is per 2024 met prepensioen gegaan. Daarmee zwaaide hij ook af als Bakery Sweets Center-voorzitter. ‘Ik heb altijd een project nodig gehad.’

Gelukkig wist de familie Nielsen dat Bouwe de Vries niet graag stil zat en kreeg hij voldoende uitdagingen voor zijn kiezen. Nu laat deze Fries zijn ‘Amerikaanse familie’ in goede handen achter. Alle stappen die hij nam in zijn carrière, hielden hem geworteld in het Friese.

De Wergeaster kijkt terug op een carrière in de telecom, bouw en uiteindelijk in de food. Allemaal in de omgeving van Leeuwarden. Het begon met glazen flessen, toen nog zwaar niet-ergonomisch werk, en het eindigt met het – geautomatiseerd – bottelen van vanille-extracten.

Glazen flessen

Overal waar hij werkte, nam hij de opgedane kennis mee naar de volgende stap in zijn carrière. ‘Op mijn vijftiende begon ik bij de Frico, als bijrijder op de vrachtwagen’, stapt hij terug in de tijd. ‘Glazen flessen in ijzeren kratten bij de melkboeren brengen.’ Werken was wat Bouwe het liefste deed, school was bijzaak.

Toch besloot de jonge Fries het meao-examen te doen, met goed resultaat. Hij kon aan de slag bij Frico. ‘Al gauw werd mij een kantoorfunctie aangeboden, maar boekhouden? Dat was niets voor mij.’ Een advertentie in de krant trok Bouwes aandacht. Hij ging aan de slag bij het ministerie van volkshuisvesting.

Integriteit

Bouwe kwam er al gauw terecht aan het loket, waar hij informatie opzocht voor notarissen, makelaars en ruziënde buren. ‘Daar ontdekte ik hoe mooi ik het vind om met mensen te werken. Het deed ook aanspraak op mijn integriteit. ’s Ochtends kwam dan partij A in het geschil om informatie over bijvoorbeeld een erfgrens, terwijl ik in de middag diezelfde informatie aan partij B moest verstrekken.’

Toen de digitalisering zijn intrede deed, was Bouwe nauw betrokken. Daarna werd hij als jonge twintiger aangewezen toe te zien op de bouw van het huidige Rijkswaterstaatpand in Leeuwarden, waar het ministerie zijn intrek deed. Een flink aantal projecten volgden. Toen het kantoor naar Middelburg verhuisde en het ministerie vroeg of Bouwe meeging, haakte hij af. Friesland verruilen voor Zeeland? Dat was een brug te ver.

Menselijk contact

Hij had zijn roeping gevonden. Het coördineren van grote projecten, het opzetten van start-ups, het ontdekken van nieuwe markten en vooral het contact houden met mensen; kwaliteiten die hij de komende jaren verder zou ontplooien. Bouwe vertelt met bevlogenheid over de bouw van de windmolens langs de A6 bij Lelystad. ‘Een gigantisch project, waarvoor ik de planning mocht doen. Soms werd er op de vijftien minuten nauwkeurig gepland. Machtig, vond ik dat.’

Met de verhuizing van opdrachtgever Nuon naar Arnhem werd Bouwe gevraagd mee te gaan. ‘Maar voortaan alles vanachter een bureau doen? Mij niet gezien.’ UPC in Leeuwarden strikte hem voor de klus om callcenters op te bouwen. ‘En weer bleef ik in Leeuwarden’, lacht Bouwe.

Nielsen Massey

Een fastforward via een eigen telecombedrijf, het voorzitterschap van het Iepenloftspul (openluchttheater) en heel veel opgedane kennis in de wereld van certificeringen, naar de food. Hoe kwam Bouwe bij Nielsen Massey, de vanillespecialist, terecht? ‘Heel simpel: via mijn buurman. Hij vertelde dat ze een plantmanager zochten. Alles gebeurde handmatig: het vullen van de flesjes, een ringetje erom doen, de dop erop draaien en het etiket erop plakken.’

Bouwe zag hier kansen om de productie efficiënter te maken en op te voeren. De Fries zette de stap naar dit familiebedrijf met roots in Chicago, maar niet zonder enige scepsis van de familie Nielsen. ‘Die man komt uit de telefonie, wat heeft hij nu met voeding?, was hun eerste reactie’, lacht Bouwe.

Carte blanche

‘Ik kreeg de vraag voorgeschoteld: ‘Wat moet er volgens jou gebeuren?’ Daar had ik maar één antwoord op: automatiseren. De familie gaf me carte blanche.’ De nieuwe plantmanager kende nog iemand van Frico, zijn eerste werkgever. ‘Daar wisten ze hoe je flessen moet vullen. Jaap Boorsma hielp me met een begrijpelijke automatiseringsslag. Een die niet teveel aanpassingsvermogen vroeg van de medewerkers bij Nielsen Massey.’ De verandering boekte resultaat. ‘We draaiden 50 procent meer, en konden nu alle opdrachten aan.’

Het toen tienjarige Nielsen Massey-filiaal in Leeuwarden groeide. ‘We werden dé specialisten op ons gebied. Door onderling vertrouwen en open te zijn naar elkaar, en door mij de ruimte te geven, konden werknemers én bedrijf zich ontwikkelen. Daarnaast was het voor mij belangrijk om ook de Amerikaanse manier van zakendoen te respecteren. Het is een heel fijn, persoonlijk familiebedrijf. We waren een goede match.’

Chicago family

De oud-directeur kijkt terug op een fantastische tijd met zijn Leeuwarder team en zijn ‘Chicago family’. ‘Ik heb veel risico’s genomen, maar geen dubbeltje schuld. Ik moet zeggen dat ik de directie dankbaar ben voor de vrijheid die ik kreeg. Ik ben altijd heel streng geweest. Voor mezelf, maar ook voor het personeel. Dat heeft als resultaat dat we alle certificeringen in bezit hebben.’

Hoe het kan dat deze avontuurlijke Fries het zo lang op één plek uithield? Bouwe lacht: ‘De familie wist van mij: Bouwe heeft een project nodig. En dat kreeg ik dan ook, keer op keer. Ik stapte er iedere keer weer in als in een wedstrijd die ik wilde winnen. Maar niet ten koste van de mensen, die dragen het bedrijf. Open naar elkaar toe zijn is zó belangrijk. Ik denk dat ik dat altijd ben geweest. En anders heb ik het met de beste bedoelingen gedaan.’

Prepensioen

Nu Bouwe de Vries met prepensioen is, zet hij zich in voor het enthousiasmeren van basisschoolkinderen voor een toekomst in de bouwsector. Daarnaast is het voorlopig vooral tijd om te genieten van zijn familie, reizen, vrienden en het verenigingsleven.

Als voorzitter van het noordelijke samenwerkingsverband Bakery Sweets Center heeft hij ook afscheid genomen. Zijn duidelijke taal, bevlogenheid en prachtige openingswoorden tijdens vergaderingen worden er gemist.

Bron en foto’s: www.bakerysweetscenter.nl

Clara Bloemhof